این دوروز زیاد خوب نبودم. یک حیوان خانگی بیگناه و کوچک را از دست دادم. غفلت خودم و ایشان بود. خودم را نمیبخشم هرگز.
احساس میکردم که حفره ای بزرگ قلبم ایجاد شده, سخته. احساس میکردم نفس کشیدن سخته. سولار پلکسم خالی از انرژی بود دیروز. خودم را پاک کردم و دوباره شارژ کردم. همینطور ایشان را. بهتر شدیم.
شنبه رفتیم خرید و وقتی برگشتیم با این صحنه روبرو شدیم, حتا براش غذای مورد علاقه اش را خریده بودم.
امروز با مادرم صحبت کردم و گفتم خیلی ناراحت شد, همینطور پدرم.
شنبه تاریخی رفتیم خرید. روتختی خریدم که تم تابستانی داشته باشد و خنکی هم داشته باشد. یکی برای خودم و یکی برای یکی از اتاقهای مهمان.
ایشان هم ۲ تا تیشرت و یک پیراهن و یک شلوار و کفش و صندل خرید. من هم ۳ تا بلوز مشکی و ۳ تا تیشرت و یک جفت کفش خریدم
کمی هم خرید خانه داشتیم و برگشتیم خانه و ….
آن شب من و ایشان خوب نخوابیدم
یکشنبه صبح کمی بهتر بودیم. من خانه را تمیز کردم و ایشان به امور حیاط و باغ و باغچه رسید. ناهار کشک بادمجان و سوپ داشتیم چون شب قبل من لرز کردم و احساس سرما خوردگی داشتم. شب مهمان بودیم و با دوستان عزیزی زمان گذراندیم.
امروز صبح ساعت ۸.۲۵ بیدار شدم, داروم را خوردم. آب برای چای گذاشتم و صبحانه را آماده کردم و خوردیم. جمع کردم و رفتم پیاده روی و ۳۰ دقیقه برگشتم. کمی به ایشان در امور عمرانی خانه کمک کردم و ناهار درست کردم. دوباره کمک کردم و کارمان تمام شد. ایشان رفت دوش گرفت و مرغها با دمای پایین در آب خودش سرخ شد. ماست و خیار درست کردم. ناهار آلبالو پلو بود با مرغ.
دوش گرفتم و ناهار را کشیدم و خوردیم. سریال شهرزاد دیدیم و خوابیدیم.
مادرم زنگ زده بود حدود ۷ بار که باهاش حرف زدم باهاش در آخر و با پدرم هم همینطور. من ایران برو نیستم و آنها هم دلتنگ؛ دوست دارم اینجا باشند.
غروب با ایشان رفتیم پیاده روی و برای پرندها غذا بردم.
به مادرم گفتم نمیدونم برم سر کار یا نه, یک حس درونی دارم که باید برای خودم آغاز کنم. امروز کمی تحقیق کردم و دیدم ایشان هم همین حرف را زد و آنهم تحقیقی کرده بود. جالب بود برام.
بر مزار حیوان نازنینم یک درختچه کاشت ایشان و من هم گل لاله عباسی.
خواهر زاده ام مخملک گرفته و خاله ام عمل قلب دارد و حال روحی خوشی ندارد.
شام نمیخورم ولی فندق میخورم.
پ.ن. شهرزاد را که میبینم دردم میگیرد.
