از هفته گذشته دو روز سر کار رفتم و خیلی هم خوب بود و از هفته گذشته همچنان به خانه تکانی سرم گرم است و از بیخ و بن همه چیز مرتب, شسته شده و خوشبوست. خدایا سپاس برای خانه نورانی و مرتبم.
از زمانی که به این خانه آمدیم , من سر کار میرفتم و چیزهایی از دیدم پنهان مانده بود. مانند درختچهای پشت پنجره اتاق خواب که
پاییز و زمستان پر گل میشوند یا درختهای بلند حیاط جلو که در پاییز زمین را با برگهای قرمز ماتیکی می پوشونند. خدا را سپاس که در مه صبحگاهی چشمم به این همه زیبایی باز میشود.
حالا که خانه هستم و سرم خلوت شده بیشتر به خانه و خوراک و باغ میرسم و سرم رو به آسمان میگیرم با دستهای باز و پذیرای بهترین ها هستم از تو ای مهربانترین.
از زمانی که میشل به کشورش بازگشت خودم کارهای خانه را انجام میدهم.گاهی کار زیاد هست و من خسته گی را به جان میخرم چرا که برای خودم کار میکنم.
یک دخترخوش اخلاق از آمریکای جنوبی آمد یکبار برای کمک به من که بسیار تمییز بود و بسیار آهسته. جوری که در آخر آشپزخانه را خودم تمییز کردم و همینطور یک توالت و جاروی یک اتاق جا ماند. ایراد کار این بود که راهش خیلی دور بود و ماشین هم نداشت!
امروز با ایشان نشیمن را به هم ریختیم و باز مرتب کردیم و دکوراسیون جدید داریم, ایده خوبی بود. همه ظرفها را از روی میز برداشتم و تنها یک سنگ نمک و وارمر روی میز هست. چه قدر خلوتی و سادگی را دوست دارم.
سرم خلوت شده, لباسهای جدید هم که خریدم, ترازو هم رقم بالاست پس بهانه ای برای ورزش نکردن نیست. از فردا یک برنامه دارم که پیاده میکنم. نیم ساعت ورزش بسیار هم خوب است!
کار دیگرم خوردن بیشتر سبزیجات و کمتر گوشت هست.
و دیگر یوگا و رنگ بازی و کارهای هنری و کار فرهنگی و ......
یک دفترچه کوچک دارم که بخشی را برای سپاسگزاری و بخش دیگری را برای کارهام گذاشتم و مینویسم کارهام را و خواسته هام را.
آب هم بیشتر بنوشم.
خودم را دوست داشته باشم.
با خودم بیشتر خلوت کنم.
وبلاگم را آباد تر کنم.
روزهای قدر خود دانستن در راه است, بهترین روزهای زندگی!
پ.ن. خدایا سپاسگذارم که همراهمی
عزیز دلمممممم.چقدر خوشحال شدم از کامنتت.
کلی دنبال وبلاگت گشته بودم.
من هم همینطور مولود جان.